No lurar kanskje nokon på kvifor eg skriv tittelen på dialekt, for slik driv ein då ikkje med. men det gjer eg, så det får de berre leve med. men no må eg kome meg att til temaet; Sørmarkå. Kva er det? Jo, det er ein skog som er eit lite stykke frå meg når eg er heimeheime. Eg, tre vene vener og min flotte kjærast vitja denne skogen ein utruleg kald fyrste nyttårsdag. Og for at turen skulle bli litt mindre kald så fekk me i oss kakao på ein liten sidesti ein stad. Kakao er ein fin ting. Etter kakaostoppen blei min kjære (og litt eg og, men det er lettare å skulde på han) kald. Difor gjekk me heim og varma oss. Med andre ord; det var ikkje den lengste turen eg har vore på i mitt liv, men koseleg var det og kakao fekk me. Her kjem nokre bilete frå turen. Det er lov å slengje inn ein kommentar eller to om du ynskjer det (hint, hint)
Kakaofordeling på høgt nivå. Glenn-Thore, Ingunn og Inga.
Ingunn er nøgd. Ingunn matchar koppen.
Inga undrar på kva eg held på med. Eg tek bilete av Inga, fordi Inga er tøff.
Ida ser lurt på meg. Det er nok fordi Ida er lur. Ho studerer ancient history i Wales.
Glenn-Thore er glad. Glenn-Thore er nesten alltid glad. Berre ikkje når han er sulten. Då er Glenn-Thore sur.
Siri Beate er bustete på håret. Siri Beate er søt. Biletet er tatt av Glenn-Thore.
3 kommentarer:
Koselige bilder! Åh synd jeg ikke fikk treffe deg i jula. Men skal sikkert til Bergen snart med jobben eller du kommer til Stavanger igjen. Kjempe klem Sophie Mari!
Skulebibliotekarane koste oss med bloggen din på tampen av skuledagen. Gler meg til neste gong me skal på tur saman. Det vert sikkert påsketur til Bersagel. Med egg og det heile. Som tradisjonen er! Helsing Ingunn Og Solveig
Kjekt å endelig få oppdatatering, Siri Beate :) Klem Nina Marie.
Legg inn en kommentar